"İstiklâl Marşı Derneği olarak herkesin unuttuğu, görmezden geldiği ve fakat hiç kimsenin reddedemeyeceği bir gerçeği hatırlatıyoruz: 29 Ekim 1923'te Cumhuriyetin ilanıyla birlikte, 20 Ocak 1921'de kabul edilen Teşkilat-ı Esasiye Kanunu'nun 2. Maddesi ‘Türkiye Devletinin dini, Din-i İslâm’dır’ şeklinde tavzîhan tadil edilmiştir. Cumhuriyetin ilanıyla, Tanzimat'la kaybettiğimiz şeyi geri aldık; bir İslâm devleti olduk. "
İstiklâl Marşı en son ocağın sönmeden Türk Milleti'nin pilinin bitmeyeceğini söylüyor.
Bu ülkede yaşayan insanların birbirlerine ait olduklarını kabul etmeleri lazım.
Millî pazar, belli bir coğrafî alanda insanların hayatlarını birbirlerine bağlı devam ettirmeleridir.
1982 Anayasası’nda İstiklâl Marşı’nın zikredilmesinin bir tek açıklaması olabilir: İstiklâl Marşı’nda dile getirilen şeylerin mevcudiyetinin ortadan kalkması tehlikesi barizdir.
Hangi çılgın bana zincir vuracakmış şaşarım demek, şu demektir: Hele vurmaya yeltenilen zincir bize gösterilsin; o vakit görelim Mevlâm n’eyler. Kaderime razıyım, yani esarete razı değilim.
Bizim dünyada iki sistemi olan müzikten birisi olan Türk müziği elimizden alındı.