İnternet portalımızda altı senedir İstiklâl Marşı Arşivi bölümümüz var. Bu başlıkta İstiklâl Marşı hakkında lehte-aleyhte ne yazıldıysa doğrudan mehazından iktibasla aynen ve bir yorumda bulunmadan neşrediyoruz. Birkaç gün önce Hayrettin Karaman Yeni Şafak Gazetesindeki köşesinde, "Yazıma, İstiklâl Marşı Derneği’nin arşivindeki bir yazının bir parçasını alarak başlıyorum" diyerek Arşivimizde neşrettiğimiz bir yazıdan bir bölümü iktibas etmiş. Buraya kadar bir mesele yok. İktibastan sonra Hayrettin Karaman yazısına şöyle devam ediyor:

"Önce çok yaygın bir yanlış okunan kelimenin yukarıdaki mısrada doğru okunmuş olmasına dikkat çekmeliyim;

“Ulusum korkma…” değil, “Ulusun korkma…”

Millet niçin ulu?

Âkif’in o gün hitab ettiği toplum, Osmanlı bakıyesi, dişi ve tırnağı ile vatanını korumuş, kusurları olsa da değerlerine bağlı, yozlaşmamış, Batı taklitçiliği yüzünden levantenleşmemiş, yoksul fakat onurlu bir insan topluluğu. Bu topluluk (millet) bir kısmını saydığım erdemlerine ek ve onlara da hakim olarak imanlı, Müslüman; hayatı, aklı, medeniyeti imandan ve İslam’dan besleniyor."

Hayrettin Karaman yaygın yanlış okumayı düzeltirken daha yaygın bir yanlış okumayı doğru diye savunuyor: 

“Ulusum korkma…” değil, “Ulusun korkma…”

Millet niçin ulu?

Kendisi mesleği icabı İstiklâl Marşı'nı aslından okuyabilir durumdadır diye tahmin ediyorum. Lakin bugüne kadar bunu yapmamış belli ki. İstiklâl Marşı "ulusun, korkma" derken "sen ulusun, sen yücesin" manasında söylemiyor bunu. İstiklâl Marşımızı  yazıldığı gibi okuyabilenler hemen farkedecektir ki; "o ulusun" diyor. Medeniyet dediğin tek dişi kalmış canavar ulusun diyor. Yani İstiklâl Marşımızda canavar olarak görünen kurdun ulumasından bahsediliyor. Türk yazısında  "sen ulusun" derken "ulusun" "اولوسڭ kelimesi bir türlü "o ulusun" اولوسون derken o kelime başka türlü yazılır. Yani bir yorum farkından söz etmiyoruz, İstiklâl Marşımızın apaçık yanlış okunmasından bahsediyoruz. Maalesef öğretmenler de İstiklâl Marşımızı aslından okuyan insanlar olmadığı için çocuklarımıza  okullarda İstiklâl Marşımızı yanlış öğretiyorlar. Yani bugün Türkeli'nde, görünüşte kahir ekseriyet tarafından hürmetle muamele edilen, çocuklara ezberletilen İstiklâl Marşımızı harf inkılabından ötürü yanlış anlıyoruz. Bunun makul bir izahı yok. Ama yapılacak şeyler var: İstiklâl Marşımızın doğru dürüst okunup anlaşılması için yazıldığı gibi öğrenilmesi ve öğretilmesi. Bu, Türk çocuklarının hakkı. 

Gökhan Göbel, 1 Rebiülevvel 1446 (4 Eylül 2024)

استقلال مارشی

–قهرمان اوردومزە–

قورقما، سونمز بو شفقلردە یوزن آل سنجاق؛
سونمدن یوردمڭ اوستندە توتن اڭ صوڭ اوجاق.
او بنم ملتمڭ ییلدیزیدر، پارلایەجق؛
او بنمدر، او بنم ملتمڭدر آنجق.

چاتما، قربان اولەیم، چهرەڭی ای نازلی هلال!
قهرمان عرقمە بر گول... نە بو شدت، بو جلال؟
سڭا اولماز دوكولن قانلریمز صڭرە حلال؛
حقیدر، حقە طاپان، ملتمڭ استقلال.

بن ازلدنبریدر حر یاشادم، حر یاشارم.
هانگی چلغین بڭا زنجیر اورەجقمش؟ شاشارم!
كوكرەمش سیل گبی‌یم: بندمی چیكنەر، آشارم؛
یرتارم طاغلری، اڭگینلرە صیغمام طاشارم.

غربڭ آفاقنی صارمشسە چلیك زرهلی دیوار؛
بنم ایمان طولی گوكسم گبی سرحدم وار.
اولوسون، قورقما! نصل بویلە بر ایمانی بوغار،
"مدنیت!" دیدیكڭ تك دیشی قالمش جاناوار؟

آرقەداش! یوردمە آلچاقلری اوغراتما صاقین؛
سپر ایت گوكدەڭی، طورسون بو حیاسزجە آقین.
طوغەجقدر سڭا وعد ایتدیكی گونلر حقڭ...
كیم بیلیر، بلكە یارین، بلكە یاریندن دە یقین.

باصدیغڭ یرلری "طوپراق!" دییەرك گچمە، طانی!
دوشون آلتندەكی بیڭلرجە كفنسز یاتانی.
سن شهید اوغلیسڭ، اینجیتمە، یازیقدر، آتاڭی:
ویرمە، دنیالری آلسەڭ دە، بو جنت وطنی.

كیم بو جنت وطنڭ اوغرینە اولماز كە فدا؟
شهدا فشقرەجق طوپراغی صیقسەڭ، شهدا!
جانی، جانانی، بتون وارمی آلسون دە خدا،
ایتمسون تك وطنمدن بنی دنیادە جدا.

روحمڭ سندن الٓهی شودر آنجق املی:
دكمسون معبدمڭ گوكسنە نامحرم ألی؛
بو اذانلر –كە شهادتلری دینڭ تملی–
ابدی، یوردمڭ اوستندە بنم ایڭلەملی.

او زمان وجد ایلە بیڭ سجدە ایدر –وارسە– طاشم؛
هر جریحەمدن، الٓهی، بوشانوب قانلی یاشم،
فشقریر روح مجرد گبی یردن نعشم!
او زمان یوكسلەرك عرشە دكر، بلكە، باشم.

طالغەلان سن دە شفقلر گبی ای شانلی هلال!
اولسون آرتق دوكولن قانلریمڭ هپسی حلال.
ابدیًا سڭا یوق، عرقمە یوق اضمحلال:
حقیدر، حر یاشامش، بایراغمڭ حریت؛
حقیدر، حقە طاپان، ملتمڭ استقلال.
محمد عاكف