Konya ilimizde "Ya İstiklâl, Ya Ölüm" serlehvalı bir panel tertip edilmiştir.

Hıristiyan takvimine göre 1928 yılında yazımızı elimizden alanlar ve Teşkilat-ı Esasiye'den "devletin dini din-i İslamdır" maddesini çıkaranlar Konya'da "eski harflerle beraber Kur'an'ı da tarihe gömüyoruz" dedi. Eski harfler derken kastettikleri harfler Arap harfleri değil Türk harfleriydi.

mısralarını biz ancak Türk harfleriyle yazabilir ve ancak Türkce söyleyebilirdik. Öyle de yaptık. Biz kendi takvimimize göre yüz sene önce,  bugün Arap baharı küfrü yaşayan ülkelerden biri olmamak için, kâfir hakimiyeti altında da Müslüman olunabileceğini aklımıza dahi getirmediğimiz için "ya istiklâl ya ölüm" dedik. Ve küfür aleminden, dünya sisteminden, kapitalizmden adına ne derseniz ondan berî olduk ve onun canına kast edecek bir hayat sahasını elimizde tuttuk. İnkılaplar kâfirlerin tarihten silemediği Türklerin başının çaresine bakmasına, yükselmesine ve tek dişi kalmış canavarın kalan tek dişinin sökülmesine mani oldu. Bu sebepten yüz sene sonra aynı yere geldik. Bugün “ya istiklâl ya ölüm” deyişimiz yazımızı geri almadaki kararlılığımız, Misak-ı Millî'ye sadakatimiz nispetinde bir anlam taşıyor.