1980 sonrasıydı. Yaz günlerinden biri olsa gerekti. İstanbul’da geminin gövdesine bitişik peykelerden birinde oturuyordum. Biraz ilerimde benden daha genç olduğu besbelli bir adam çocukluk yıllarında Haliç sularında nasıl para bulma oyunu oynadıklarını yanındakine anlatıyordu. Vakıayı bir yazımda nereden nereye geldiğimize misal olsun diye nakletmek istedim. Yapamadım. Çünkü ilk defa 1964 yılında gördüğüm İstanbul yüzlerce milletin Türkler aleyhine niyetleriyle tesis edilmiş bir kabın içinde Dünya Sistemi çıkarları doğrultusunda çalkalanıyordu.

İstiklâl Marşı “O benim milletimin yıldızıdır parlayacak” diyor. Aramızda bu deyişe inanmış olanımız var mı? Eğer varsa niçin, ne sebeple bu inanç doğmuş kesinkes bilmiyorum. Bana bildirilmedi. Tarihten ve bilhassa Mehmet Akif’in şiirlerinden anlaşıldığına göre Türk milletinin asırlar boyunca kendi yıldızını parlatma fikrine sahip çıktığına da hiç ihtimal vermiyorum. Mazide olmayan, şimdiki zamanda tesadüf edilmeyen parlayışın istikbalde gerçekleşeceğinin bir teminatının nerede bulunduğu hakkında hiçbir fikrim yok. Kendimizi avutmak hoşumuza gidiyor olabilir.